Сен 1 жасқа келгенде, АНАҢ сенi ұйықтатуға тырысты.. Сен жыладың. Сен 2 жасқа келгенде, АНАҢ сенi шақырды.. Сен қаштың. Сен 3 жасқа келгенде, АНАҢ дәмдi тағамдар жасап бердi.. Сен алдыңнан итерiп тастадың. Сен 4 жасқа келгенде, АНАҢ қолыңа қалам ұстатты.. Сен қабырғаға сурет салдың. Сен 5 жасқа келгенде, АНАҢ таза, әдемi киiм кигiздi.. Сен кiрлетiп, жыртып әкелетiнсiң. Сен 6 жасқа келгенде, АНАҢ мектепке алып барды.. Сенiң барғың келмедi. Сен 10 жасқа келгенде, АНАҢ сенi мектептен күтетiн.. Сен үйге келе салып өз бөлмеңе кiрiп, содан кейiн ойнауға кететiнсiң. Сен 15 жасқа келгенде, АНАҢНЫҢ қуаныштан жасы шығатын, сен жетiстiкке жеткенде.. Сен жетiстiгiң үшiн сыйлық сұрайтынсың. Сен 25 жасқа келгенде, үйленуге көмектестi.. Сен жарыңмен үйден алыстап кеттiң. Сен 35 жасқа келгенде, АНАҢ ақылды кеңестер беретiн.. Сен араласпауын сұрайтынсың. Сен 40 жасқа келгенде, АНАҢ ауырып қалды.. Сен өзiңе жүк болды деп ойладың. Уақыт өте АНАҢ өмiрден қайтады.. Егер.. Анаң жаныңда болса қадiрле, бағалай бiл! Себебi АНАҢ өмiрiңде жалғыз ғана...